کانی شناسی، پتروژنز و تفسیر جایگاه تکتونیکی گرانیت های منطقه کوه سرهنگی (شمال غرب بلوک لوت)

در منطقه کوه سرهنگی توده های نفوذی متعددی در پی سنگ پره کامبرین ایران مرکزی تزریق شده اند. بررسی های میکروسکوپی و شیمی کانی ها بیانگر وجود کانی های میکای سفید، بیوتیت و اپیدوت به صورت انواع اولیه (ماگمایی)، ثانویه (دگرسانی) و تعادل مجدد یافته، است. کانی های برجسته این توده ها از قبیل: حضور همزمان دو فلدسپار مجزا، وجود گارنت فقیر از اسپسارتین و اپیدوت ماگمایی، نشان دهنده تبلور ماگما در اعماق به نسبت زیاد است. شواهد ژئوشیمیایی سنگ کل و شیمی کانی این توده ها بیانگر ترکیب گرانیتی با ویژگی غالب کالک آلکالن و ماهیت پرآلومین ضعیف است. در نمودارهای متمایزکننده گرانیت، توده های مطالعه شده از نوع i و به قوس آتشفشانی متعلق هستند. الگوی نمودارهای عنکبوتی این گرانیت ها مشابه ماگمای مناطق فرورانش است. همپوشانی ترکیبی در خور توجهی نیز در الگوی عناصر کمیاب و نادر خاکی گرانیت های کوه سرهنگی و حاشیه فعال قاره ای آند جنوبی وجود دارد. در نظر گرفتن جایگاه حاشیه فعال قاره ای برای ایران مرکزی در زمان پره کامبرین بالایی-کامبرین زیرین مستلزم قرارگیری این خرد قاره در لبه شمالی گندوانا و فرورانش حوضه اقیانوسی پروتوتتیس به زیر آن است. وجود بعضی از توده های نفوذی غیر کوهزایی با ویژگی های کانی شناسی و سنگ کل آلکالن در این منطقه نیز شاید مرتبط با حوضه های کششی پشت قوس یا تأثیر گسل های لیتوسفری عمیق است.